Vinko Bubić | Melos svoda

 

Biti na kamenu beskraja je privilegija!
U sjaju okreta
I plesa sa zvijezdama
U modrini neznanja
Svodim k sebi toplinu Sunca
Da ugrije me plamom
Prošlosti što nosimo sa sobom
U znanja neznana.
Superego, gdje si?
Budi me rosa empathosa u idu
Te me sjedinjuje

Po    n i    t  i   m  a

 N  i

  I    t 

  i  m a    n   i  t   i

Jednoga
Beskraja