Feđa Gudić | Rob

U očima robova tamna je mrena          
A njihove uši pune su voska 
Robovi nemaju svoje snove
Jer demoni pobune stanuju u njima 
Korak bliže u tamnici od mraka
I rijeka tuđih grijeha ispod njihovih nogu
U labirintu od života
Nagrada je smrt

Pogled prema suncu
I sljepilo koje krijepi dušu
Znoj pomiješan sa krvlju
I dan koji nema kraja

Iz tame se čuje šapat koji poziva na pobunu
Iz tame dopire vrisak bez glasa

Na nogama teški okovi se klate
Pijesak i prašina kao zla sudbina
Kamen umjesto srca u grudima gospodara
Jer tamna krv roba
Nije ista
Kao plava krv oholog kralja