Ivan Meroveus | disproporcija

nije od vremena
posvuda je paučina
a ipak prođe
i nikad sam protiv svih
pobjedi ne stigne
nije svrha
kad odrezan je početak
svemu što se ima
pa lebdjeći u traci dima
ipak hrama
a napor bola bez cilja
uvijek promašuje

disproporcija je
pogled što misli dovlači
u kojima si slika i pokret
bio, sad i već
a ništa između, ništa uzgred
nikad ne pomogne

to je disproporcija
u kojoj tvar jetkoslanog je okusa
s podražajima čije mreže
tek ovlaš dotaknu najsitnija zrnca
što pobjegnu
a smrtno znače

napokon jesi
želja na krvavom zidu stanja
koja naočigled blijedi
a istrgnut
golema si praznina u njoj
što dodir po svemu pruža
i nikad dosta
zauzimanja za sebe
i nikad prekasno nije
zidu se dat’