Nikolina Todorović je rođena u Sarajevu 18. 07. 1995. godine. Trenutno uživa na master studiju Komparativne književnosti u Sarajevu gdje joj predaju izuzetni poznavaoci poezije, drame, esejistike i teorije književnosti.
Diplomirala 2018. godine na temu Groteska i groteskno u Gogoljevom romanu Mrtve duše i drami Revizor. Završila je srednju Muzičku školu u Sarajevu i time stekla zvanje muzičara općeg smjera. Jedna od njenih vokacija je solo pjevanje i izvođenje raznih muzičkih žanrova. Zadivljena je muzikom Rahmanjinova, Vivaldija, Bramsa i Pučinija. Njihove kompozicije prate svaki njen dan i svako njeno raspoloženje.
Piše od ranog djetinjstva. Prva njena pjesma, koju je napisala sa šest godina, posvećena je njenoj tetki Marini i zove se Put bez povratka. Poezija, dakako, jeste ostala njen primarni izraz.
Osim poezije, tokom studiranja pisala je i objavljivala kratku prozu, eseje, filmsku i književnu kritku. Okušala se i u pisanju dramatizacija.
Njeni pjesnički uzori mnogo su utjecali na njenu poeziju i radove. Shodno tome, potrebno je izdvojiti imena poput Branka Miljkovića, Antuna Branka Šimića, Izeta Sarajlića i Konstantina Kavafija. Nadalje, vrlo značajna imena u njenim pjesničkim uzorima jesu pjesnikinje Vislava Šimborska, Silvija Plat, Emili Dikinson i Adisa Bašić. Međutim, najveću zahvalu duguje svojoj pokojnoj tetki Marini, koja je oblikovala njenu ličnost i uvela je u svijet poezije.
Do sada je svoje radove objavljivala na nekoliko regionalnih portala i časopisa. Također, učestvovala na nekoliko poetskih večeri od kojih se ističe Veče poezije i sevdaha 2015. godine, koju je lično organizovala. Njene pjesme su prevođene na engleski, irski gaelski i ruski jezik.
Pored muzike i književnosti, Nikolina se mnogo interesira za fotografiju i slikarstvo. Njeni najdraži slikari su Mark Šagal, Vasilij Kandinski i Rene Magrit. U njihovim slikama vrlo često nalazi inspiraciju za pjesmu, jednako kao što joj fotografije često služe kao predložak za pisanje. Prema Nikolininom mišljenju fotografija ima mnogo toga zajedničkog sa poezijom. Na primjer, obje su instrument intuicije, ali i obje pokušavaju uhvatiti i sačuvati prolaznost vremena, događaja, detalja i osjećanja. Tema njenog magistarskog rada upravo se bavi pitanjem memorije i fotografije u književnosti.
Nema komentara :
Objavi komentar
Hvala na vašem komentaru. Isti će biti objavljen nakon pregleda moderatora.