Dijana Sindik | Prava se ljubav okovati ne da

Fotografija: Lukša Carić

Što su zidovi pusti
stoljećima sagrađivani,
e da bi
ruka zaustavila jâl srčani.

Što su mostovi suvi
suzama i znojem podizani,
e da bi
ruka izliječila jék srca, samotni.

što su sumorne bitke
od vijeka do pamtivijeka,
e da bi
ruka odmorila od ljubomornog leleka.

Što su vijesti okovane
kišom i čelikom uzorito,
e da bi
ruka umorila srce junaka ubojito.

Što je srce moje
spram Neba što ga oblijeće,
e da je
svakom kišom sve veće i veće.

Što je ljubav moja
lancem noći okovana,
e da je
od zvjerinjeg vida
velom života sačuvana.

Što su samotne ure
spram jednog životnog plesa,
e da nam
ruke zamore,
što kipte od muke i bijesa.