Stevo Leskarac | Za nebeskim tragom

 

Silviju Strahimiru Kranjčeviću

Svako tvoje slovo k'o barjak vijori

Zgužvano i jarko kao tvoje slike.

U stihovlju bujnom k'o kad vatra gori

Pod oblačnim nebom punim patetike.

Drama je u krvi što gustoćom vrije

Na brzu kotaču koji vrijeme nosi,

A život se rađa, kopni ili zrije

Tek mu tkivo stiha ljubav pridonosi.

Da, tvoje se pjesme od sumraka brane

Od nepravde, bijede dinamičnom snagom,

A gospodske ruke tvog Kastora hrane

Pažnjom što se nudi samo nekom dragom.

K'o da su od samog Boga izabrane

Tvoje pjesme vode nebeskim nas tragom!

Biserje samoće, Beletra, 2024.