Maja Šiprak | Sahrani ljubavna pisma

meni ne treba vječnost
trebam vječno sada
jecaj u mračnoj komori
gdje šum vlastite krivi
proglašavam
jedinom istinom

ubij čekanje,
spali svaku riječ zalaskom sunca
ne dozvoli mjesečini
da se pojavi iza oblaka
iskasapi nadu giljotinom beznađa

otpusti iluzije
ljubavna pisma
sahrani u grob
i zaboravi gdje leži
vjerolomnom svećeniku
plati dukat za pogreb posrnulih ljubavi
ionako ne vrijede više